Что такое поэзия на белорусском языке
Что такое поэзия на белорусском языке
Прыгажость мяне вiтае,
Казку лета дарыць ўсiм,
Цяплынёй мяне кахае-
Шчырасть, радасць для душы.
Ваўкалакi, злыднi, ведзьма
Кветку-папараць знайшлi.
Цяплыня iх палiць моцна
Душы грэшны мабыць ўсi.
Так, у жыццi бывае цяжка
Дабрата бо не для ўсiх.
Злыдням, ведзьмам непатрэбна
Мабыць гэта губiць iх.
Прыгажосць вiтаю добра
Гэта казка для душы,
Злым істотам тут не месца
Мабыць нам не па пуцi.
Гэй народ, жартуем разам,
Казку нам не прапусцiць.
Вы збiрайце свае рэчы –
Свята будзе ад душы.
Вось гуляе наша лета
Пакуль восень не прыйшла.
Будзе радасць нам патрэбна
Гэта вельмi шмат дабра.
Я кахаю вельмi моцна
Лета яркую красу.
I няхай нам будзе гожа
За такую вось пару.
Зноў сыходзіць гэтая лета
І прыходзіць восень ужо
Чароўнiк нам дорыць радасць
Казку фарбау i цяпло.
Сорам
Сорам без попыту шчакі грэе.
Не апраўдаў сваіх надзеяў.
Куды дзець сябе не знаю.
Сорам усе перакрывае.
Напалову складаюся з нікчэмнасці,
Напалову з недасканаласці.
Чужыя пагляды колюць іголкай.
Як жа добра жывецца бессаромнікам.
А я жадаю схавацца пад зямлёй.
Каб перачакаць хвалю ганьбы,
Не выйду з хаты ніколі і нікуды.
Сорам без попыту шчакі грэе.
Страціў я свае надзеі.
Гары мая зорка
Гары мая зорка
І асвятляй мне шлях.
Дай мне ведаць, калі з яго саб’юся.
Пакуль мыслі і пачуцці ў абшчак.
Гары, бо адна абпалюся.
Гары мая зорка,
Калі быць бядзе,
Не падмажы, так падкажы паступіць як.
Калі небяспека на куце.
Гары, сілы сабраўшы ў кулак.
Гары мая зорка,
Калі боль прычыніць намераны,
Покі жыву я,
Ты – мая павераная.
Гары, ззяй.
Зняцэньванне праблем
Хлопчык выліў на кашулю кампот,
– Меня мама будзе лаяць!
Плакаў малы, аднакласнікам кажучы.
– Гэта не праблема, усё адмываецца!
Малому сказала настаўніца.
-Заўтра кантрольная, я яе так баюся.
-Напішу на два і ўсё – дахаты не вярнуся.
– Гэта не праблема, ацэнка не ведаў паказнік.
Сказаў брату дзесяцікласнік.
-Будзе экзамен на гэтым тыдні,
-А ва мяне з пытанняў вывучаны толькі адзін.
– Гэта не праблема, сядзі і вучы.
Сказала сыну маці.
-Ой, справаздачу заўтра здаваць,
-Ад галоўдоктара будзе мне вымова.
-Гэта не праблема, ты, затое здаровенькая.
Сказала бабуля дачцэ.
-У мяне будзе канцэрт,
-Я хвалююся, што голас дрыжыць.
-Гэта не праблема, супакойся і воды папі.
Сказала сяброўка сяброўцы.
-Што мне зрабілі з прычоскай!
-У люстэрка глядзець не магу.
-Гэта не праблема, зараз так модна.
Сказаў цырульнік кліенту.
***
У кожнага свае праблемы.
Не так яны страшныя, як іх зняцэньванне.
Што для Вас не праблема, для іншага – канец свету.
Можа існуе на планеце тое месца
Можа існуе на планеце тое месца,
Дзе можна проста жыць.
Без мітусні, пра заўтра думаючы.
Дзе няма крыўд і засмучэнняў.
Шанаваць, кахаць – галоўнае людзей крэда.
Дзе няма стандарта красы,
Дзе ўсе адразу прыгожыя.
Дзе не трэба гнацца за грашыма,
Усе ёсць, а большага не трэба.
Дзе час шануеш, ён павольна цячэ,
Вы цешыцеся момантам.
Жывеце не заўтра, а сёння.
З Днём народжаннем
З Днём народжаннем віншую,
Ад усёй душы.
Здароўе, каханне, шчасце жадаю
Пры кожным раскладзе ў жыцці.
Шанцаванне, поспехі, сябар, твой спадарожнік.
Добрых знаёмых і незнаёмых,
Што ствараюць тваё асяроддзе.
Каб кішэнь твая была поўная,
Пры вялікіх растратах.
Большыя заробкі табе жадаю,
Хоць не ў грашах шчасце.
Чалавек без кахання – як без вады рыба.
Хутчэй любоў сваю сустрэць,
Кахай і будзь любім.
Хай надвор’е і непагадзь цябе цешаць,
Хай сонца свеціць толькі для цябе.
Дарагі сябар, усяго табе жадаю.
Сёння твой дзень!
А на моры
А на моры хвалі б’юць ключом,
Сонейкам ласцячы.
А ў нас дождж б’е па дахах,
Шэрасцю крыўдзячы.
А на моры людзі загарэлыя,
Плёскаюцца ўсміхаючыся.
А ў нас людзі белатварыя,
Глядзяць сумуючы ў далеч.
А на моры садавіна і гародніна,
Экзотыкай уражаюць.
А мы сезонныя прадукты,
Апошнія даядаем.
А на моры свежы брыз,
У твар дзьме.
А ў нас халодны вецер,
По шчокам бязлітасна б’е.
А на моры ўсе так, як я жадаю.
Сонца, мора і пясок.
А ў нас не так, таму пра мора толькі мару.
Кастрычнік, вецер, дождж.
Залатая восень
Залатая восень у дом прыйшла,
Лісце з дрэваў спароўшы.
Ненадоўга да нас яна зайшла.
Залатая восень.
Дыван лісцем ляжыць з убраннямі,
Птушак спеў яшчэ гучыць.
Стол б’ецца ад восеньскага ядзення,
Сонца рэдка праменямі свеціць.
Паветра пахам напоўнілася багатым.
Заходзіць у лёгкія вялікімі порцыямі.
Неба стала не блакітным, а сінявым.
Залатая восень.
Выгляд з акна, як карціна фарбамі,
Ярка б’е ў вочы.
Толькі людзі ў чорным вопратцы
Парушаюць вобраз.
Залатая восень у дом прыйшла,
Лісце з дрэваў спароўшы.
Ненадоўга да нас яна зайшла,
Залатая восень.
Жыццё праходзіць
Жыццё праходзіць хуткабежна,
Так хутка, як прыходзіць.
Яна не доўжыцца вечна,
Жыццё праходзіць.
Сабою быць заўсёды,
З чыстаю душой.
Праблемы стукнуць маланкай калі,
Сабою быць.
Больш рабіць, чым казаць,
Сіл сваіх не шкадаваць.
Выбраць свой шлях, куды плыць,
Больш рабіць.
Час даражэй за грошы,
На ім не вісіць цэннік.
Скарыстайце яго шануючы, як гэта толькі можна.
Час даражэй.
Жыццё праходзіць хуткабежна,
Так хутка, як прыходзіць.
Яна не доўжыцца вечна,
Жыццё праходзіць.
Быць Кардаш’ян
Хацела б я быць Кардаш’ян.
Самай любай і ненавіснай зоркай Амерыкі.
Папарацы паказваць фак,
У самых шыкоўных рэстаранах снедаць.
У інстаграм паказваць свае формы,
Нараджаць мабыць дзяцей ад чорнага.
Плакаць ад таго, што мяне ўсе абмяркоўваюць.
Бізнес-джэтам аблятаць увесь свет,
Раздаваць інтэрв’ю направа і налева.
Адкрываць соты бізнес, быць тварам брэнда.
Быць заўсёды пры парадзе, схадзіць на Мет Галу.
Заступацца за біпалярнага мужа,
Прылюдна разводзіцца.
Адказваць за нападкі ў расізме,
Судзіцца з часопісамі,
Паказваць, што талент ёсць.
Мець грамадзянскую пазіцыю,
Нельга кінуць усё і паляцець на Ібіцу.
Хацела б я быць Кардаш’ян.
Самай любай і ненавіснай зоркай Амерыкі.
Але чагось ўжо не хачу,
У зорак зашмат праблем.
«Песняры» и белорусская литература
Сегодня — 38 лет «Песнярам» Владимира Мулявина. Не юбилей. Но перед Днем белорусской письменности стоит вспомнить не музыкальную, а поэтическую составляющую успеха ансамбля. О словах песен коллектива не скажешь модное сейчас «текст». Купала, Богданович, Колас, Максим Танк, Аркадий Кулешов — классики и современники в прочтении Мулявина и «Песняров».
Владимир Мулявин нередко говорил в интервью, что Янка Купала стал его любимым поэтом. Вместе с ним артист открывал Беларусь. Поэтому и песен на его стихи создано ансамблем более трех десятков. Часть из них входит в два песенных цикла В.Мулявина. А ведь были и объемные полотна: опера–притча «Песня пра долю» и рок–опера «Гусляр» (на основе кантаты Игоря Лученка, переработанной для ансамбля).
К сожалению, многое так и не было профессионально записано, осталось на любительских пленках или утеряно бесследно. Так, из второго песенного цикла на стихи Янки Купалы (1988) официально издана только песня «Бабулька». Лучше дело обстоит с первым циклом «Я несу вам дар» (1982 — 1983): часть песен вышла на «виниле» и СD. Неизвестна теперь судьба лишь двух песен этой программы: «Зачем впустую на судьбу роптать» и «З кiрмашу». Отметим, что сам Мулявин в прессе 80–х говорил, что песен для цикла написано вдвое больше, чем исполнено. Возможно, этот материал и оказался в основе программы 1988 года.
Обе программы гармонично построены на лирической ноте, куда вплетаются интермедиями то едкая сатира («Ну как тут не смеяться»), то метафорическое осмысление реалий начала ХХ века («Разлад»). Очень тонко прочувствована Мулявиным–концептуалистом композиция, драматургия поэзии Янки Купалы. В начале программы кружит шуточная, беззаботная «Людка», затем на глазах поэта рушится его первая любовь («Не гляди»), а в конце плачет над своей долей «Марыся».
А вот для программы 1988 года музыкант, повторив несколько лирических номеров из первого цикла, выбрал стихи более ироничные, «з’едлiвыя» («Мая хата з краю», «Асёл i навука», «На тэму крытыкi»). Как раз они олицетворяют нестабильную перестроечную эпоху, когда аллюзий на купаловских персонажей было немало. Кстати, во втором купаловском цикле все песни звучат на белорусском языке. Но, как и спектакль по Владимиру Маяковскому «Во весь голос!», программа не стала широко известна.
К поэзии Янки Купалы «Песняры» обращались в программах «Через всю войну» («Беларускiм партызанам»), «Голос души» («Малiтва»), «Вольность» («Я казак — не казак. », и пока неизвестна судьба этой песни). В саундтреке композитора Сергея Кортеса к фильму «Раскiданае гняздо» (1981) основные партии спел В.Мулявин. Его голос в песнях «На Купалле», «А хто там iдзе?» ощущается голосом самого поэта. Такого же эффекта добился исполнитель и в записях на стихи поэта к фильму «Комедиант».
А ведь опыт преображения в Янку Купалу у артиста был и ранее. В опере–притче «Песня пра долю» (1972 — 1976) Мулявин исполнил партию поэта, а в «Гусляре» (1977) — арию старца, лирического двойника Купалы. Вероятно, со времени рок–опер и концептуальных программ Купала и Мулявин стали духовно восприниматься личностями одного масштаба, Песнярами. «Купалиана» ансамбля началась со «Спадчыны» и. «загадки». В ряд народных попала песня «Нашто бабе агарод». Даже в новых изданиях «Песняров» не восстановлено авторство стихов Янки Купалы. А последним произведением на стихи Янки Купалы, исполненным В.Мулявиным, оказалась обновленная «Спадчына».
со второго дубля
В отличие от Янки Купалы, чье творчество сопутствовало ансамблю долгие годы, к поэзии Максима Богдановича обращался Мулявин лишь дважды. Не с первого раза «Лявонiха» (на русском языке с вокалом А.Кашепарова, 1973) смогла покорить зрителя. Только после программы «Вянок» песня обрела новую жизнь в исполнении Игоря Пени, а популярной стала в аранжировке Олега Молчана.
Но визиткой ансамбля еще в 1974–м стала «Веранiка» Игоря Лученка — пронзительная, интимная, полная переживаний и грусти молодого поэта в трогательном исполнении Леонида Борткевича. А фраза «няма таго, што раньш было», пожалуй, именно после исполнения песни стала столь известной. Заметим, в фестивале «Песня года» произведение приняло участие только в 1977–м.
В 1991 году в песнях воплощена идея «Вянка». Размышление над судьбой и трагедией молодого поэта — таким видится «Вянок». Строен музыкальный ряд программы: слово поэта («Ой, чаму я стаў паэтам»), грустная визитка родины («Краю мой родны, як выкляты богам»), белорусские баллады и песни, чужбина, воспоминания о родине и любви, гимном в финале звучит «Погоня». Композиция по выверенности сродни сборнику Богдановича, но не завершенная, а пущенная в бесконечность поэзии и песни.
А программа стала успешной. Кроме проверенных временем «Веранiкi» и «Зоркi Венеры» (тут — с музыкой Мулявина, а не Рак–Михайловского), любимыми стали «Слуцкiя ткачыхi», «Лявонiха», «Погоня». Кроме дюжины основных песен, была и еще одна — «Маладыя гады», так окончательно и не вошедшая в программу.
Впервые «Вянок» звучал в нью–йоркском офисе ООН в год 100–летия М.Богдановича. А еще через пять лет вышла прекрасная рок–опера экс–песняра Игоря Паливоды «Максiм».
К фильму «Комедиант» Владимира Орлова «Песнярами» был записан саундтрек из нескольких песен Винцента Дунина– Марцинкевича и Янки Купалы. Тогда же создана «Дева Мария» на отрывок из «Песнi пра зубра» Миколы Гусовского.
Якуб Колас всего дважды попадал в поле зрения «Песняров», но оба раза — в десятку. «Мой родны кут» и «Каханне» стали популярными с первого исполнения. А редкая по чувственности «Падаюць сняжынкi» на стихи Павлюка Труса существует в двух вариантах: с вокалом В.Мулявина и И.Пени.
Максим Танк остался в истории «Песняров» в первую очередь благодаря «Завушнiцам» и «Аве, Мария», хотя были и другие, менее известные песни. Из творчества Аркадия Кулешова В.Мулявина и И.Лученка привлекли баллады и легендарная «Алеся». Еще до раскола ансамбля Александром Катиковым в 1997 году был написан прекрасный цикл «Жывем» на стихи Ларисы Гениуш. Поэзия Пимена Панченко, Петруся Бровки, Алеся Ставера, Веры Вербы, Анатолия Велюгина также становилась песнями «Песняров».
Программа «Через всю войну» написана В.Мулявиным на стихи поэтов–фронтовиков, консультантом и автором большинства песен стал Валентин Тарас. В репертуаре ансамбля были песни на стихи Михася Шушкевича, Рыгора Бородулина, Геннадия Буравкина, Янки Сипакова, Петруся Макаля, Леонида Прончака. Программа к 500–летию Франциска Скорины написана О.Молчаном на стихи Александра Легчилова. В процессе подготовки последней полноценной программы «Вольница» активно сотрудничали с ансамблем Валентина Аколова и Владимир Некляев.
В «Песнярах» стихи писали и сами участники ансамбля. Иногда они становились песнями. Так, в фильме «Ясь и Янина» звучит две песни на стихи бас–гитариста Леонида Тышко — «Ночь Купальская» и «Як жа мне ў любвi сваёй прызнацца». Валерий Яшкин написал слова к песням «Улицы без конца», «Лявоны» (еще до «Песняров»!) и «Былинадрина» (неизвестная сегодня песня), создал либретто «Песнi пра долю». Несколько песен написано Олегом Авериным.
Из зарубежной поэзии «Песняры» обращались к стихам Уильяма Шекспира и Роберта Бернса (программа «Веселые нищие», музыка И.Паливоды). Перепевались по–русски «Битлз» и Дин Рид.
Русская поэзия представлена песенным спектаклем по Маяковскому «Во весь голос!». В цикле «Через всю войну» звучат песни на стихи Александра Твардовского, Семена Гудзенко. Создана и пьеса «Ванька–встанька» по Евгению Евтушенко. Русский символизм представлен любимыми Мулявиным Дмитрием Мережковским и Максимилианом Волошиным. ХIХ век — песней «Путь» на стихи Алексея Кольцова.
Сборник стихов «Белорусская поэзия»
Государственное учреждение образования
«Ясли-сад № 116 г.Могилева»
Творы беларускіх паэтаў
Составитель: Ершова А.О., воспитатель дошкольного образования
Зямля з блакiтнымi вачамi —
Раздолле рэчак i лугоў!
Тут называюць Васiлькамi
На Беларусi хлапчукоў,
Звiняць крынiцы, як цымбалы,
Сцяжынкi свецяць у лясах.
Палі, узгоркi, перавалы —
Прасторны шлях, далёкi шлях!
Краiна славы партызанскай,
Краіна міру i даброт!
Ты — наша гордасць,
Як сонца, шчодры твой народ.
Мы любiм гул тваiх бароў.
І рэкi цягнуцца, як рукi,
Да цёплых, верных рук сяброў.
Здароў, марозны, звонкі вечар!
Здароў, скрыпучы, мяккі снег!
Мяцель не вее, сціхнуў вецер,
I волен лёгкіх санак бег.
Як мары, белыя бярозы
Пад сінявой начной стаяць,
У небе зоркі ад марозу
Вільготны месяц стуль на поле
Празрысты, светлы стоўп спусціў
I рызай срэбнаю раздолле
Снягоў сінеючых пакрыў.
Ўзрывайце ж іх санямі, коні!
Звіні, вясёлых бомаў медзь!
Вакол лятуць бары і гоні,
Ў грудзях пачала кроў кіпець.
Шчочку да вуснаў туліць,
каб таямніцу спытаць:
– Белая Русь, матуля,
гэта дзяўчынка? Так?
Як называецца дзіўна.
Ты пра яе раскажы.
– Белая Русь – Радзіма.
Перад табой ляжыць.
Крыкні – яна адгукнецца
звонам гарачых кос.
Кропля з ліста сарвецца,
Даль захлынецца громам –
Белая Русь запяе.
І азарыцца Нёман –
Аж пад неба полымя.
Чым астудзіш, ахалодзіш?
Не рукамі голымі!
жывуць на планеце –
Вочы – пад колер
Слёзы ў хвіліны
бяды ці пагрозы.
Вось бы зрабіць,
каб у розных дзяцей
даўжэй ды часцей.
Вось бы зрабіць,
каб на нашай планеце
ВЕРА ВЯРБА — ПРАЛЕСКА
Спалі на узлеску,
Як сваю галоўку
З-пад пярыны белай
На зямлю пралеска
А снягі наўкола —
Ні канца ні краю,
Страшна стала кветцы:
Кажа зверху сонца:
З новым нараджэннем
«Мы цябе, пралеска
Ўсю зіму чакалі».
Схапіў жабу за каўнер,
Па траве павалачыў,
У канаве намачыў,
Вострым носам дзеўбануў,
Уздыхнуў і – праглынуў.
Чорны дзяцел здаўна
У чорнага волата –
Дзеўбане ў сасновы сук –
Па ўсім лесе пойдзе грук.
Ён не думае пра спевы –
Чорны дзяцел лечыць дрэвы.
Жоўты лісцік тапаліны
Ціха падае з галіны;
I лісты, лісты наўкол
Апускаюцца на дол.
Сцежку ў наш дзіцячы сад.
Спрытна ходзяць ножкі
Кожнай раніцай з ахвотай
Мы прыходзім на работу.
Ляльку трэба расчасаць
I кружочкі напісаць,
Збудаваць пясчаны дом,
З’есці кашу з малаком
I кату пачысціць боты.
Ой, як шмат у нас работы!
Не хоча памыць ён
Цукеркі і цацкі
Нікога не любіць,
Сяброў ён не мае,
Як бычок зараве.
Ці ведаеш, як той
Голасам моцы, ціха i важна
Гром пракаціўся ўгары.
Луг адазваўся грому працяжна,
Лес адгукнуўся стары.
Гай страсянуўся, дрогнула поле,
Долы той гук паняслі.
Ў гэтым раскаце чуецца воля,
Чуецца радасць зямлі.
Ў грукаце гэтым многа ёсць сілы,
Чуецца моц i прастор.
Першыя громы! Сэрцу вы мілы,
Люб мне ваш смех паміж гор.
Міл майму сэрцу гоман далёкі,
Водгук вясёлы i шум.
Гром ты магутны, гром адзінокі!
Колькі ўскатурхаў ты дум!
Моцна мяне ты клічаш на волю —
Цяжка без волі мне тут.
Кланяйся, громе, роднаму полю,
Родны вітай ты мой кут!
Лецейка ты, лета,
Гучна песня спета,
Бралі поўнай чарай
Шчодрасць тваю, дары —
Цешыла ты дзетак
Ды ласкава гэтак —
Ясных дзён тваіх.
Чэрпалі, як воду,
Дык прымі ж за гэта
Хлопчык і лётчык
— Мой мілы таварыш, мой лётчык,
Вазьмі ты з сабою мяне!
Я — ведай — вялікі ўжо хлопчык
I ўмею ўжо лётаць у сне.
Мне мама сягоння казала,
Што стукнула мне ўжо сем год.
Табе гэта, можа, і мала,
А мне ляцець толькі ў палёт.
Мне ўжо надакучыла дома —
У дзіцячы хадзі адно сад.
А так паглядзеў бы, вядома,
На іншы парадак і лад.
Вазьмі ж мяне, лётчык, хачу я
Пабыць у людзях, паглядзець,
Як месяц на небе начуе,
Як блукае ў лесе мядзведзь,
Як свецяцца ночкаю зоры,
А днём не відаць іх чаму,
Як рэчкі ў далёкія моры
Улетку плывуць і ўзіму.
На моры зірнуць хоць раз вокам,
Як ходзяць па іх караблі,
Ляцеці далёка, высока
Ды так пабываць і ў Крамлі.
Вось гэтак у добрым здароўі
Мы будзем ляцець і ляцець.
Вазьмі ж мяне, лётчык, з сабою,
Не будзеш ты клопату мець!
Сыплю вам пшанічкі,
Крупак, крошак хлеба,
Вам жа мала трэба!
Ешце, любыя сябры!
Не ляціце у бары,
А жывіце у двары
Да вясновае пары.
Вось для вас кармушкі,
Пракалоў камарык ножку
Пракалоў камарык ножку
Аб паломаную дошку.
Нясе маці сына ў хату,
Дастае бінты і вату.
— Куды ж цябе ліха нанесла?
Ну сядай, сынок, у крэсла!
Будзем ножку бінтаваць,
Рану ёдам заліваць.
Слёзы коцяцца па твары,
Плача, войкае камарык,
Аж рагочуць каля хаты
— Вытры слёзы, памаўчы,
Больш па дошцы не скачы!
Выцер носік, выцер тварык,
— Вось як ножку залячу,
Пагожым летнім ранкам
На лузе за сялом
Сустрэўся жук аднойчы
З рагатым слімаком.
— Здарова! — жук вітае. —
Куды, браток, ідзеш
І з ракавіны хатку
Куды з сабой нясеш? —
Абцёр слімак пот з твару,
Гаворыць так жуку:
— Нямала перажыць мне
Прыйшлося на вяку.
То сцюжа, то марозы,
То навальніца, дождж,
То, часам, у дарозе
Захопіць змрок і ноч, —
Шукай тады начлегу
Пад нейкім пад кустом. —
Гутораць яны гэтак
І раптам чуюць гром.
Ударыў дождж краплісты.
І жук пабег шукаць
Дзе ў засені цяністай
Але на цэлым лузе
Няма страхі нідзе,
І мокры, ледзь жывы ён
Да слімака ідзе.
— Пусці, браток, пагрэцца,
Змок дужа на лугу,
Насіць за гэта хатку
У ракавіне шчыльнай
Іх нават дождж краплісты
Не зможа ў ёй дастаць.
Але мінулі хмары,
І сонца ўстала зноў,
Жук хату слімакову
Пакінуў і пайшоў.
Забыўся пра нягоды
І не на ўме жуку,
Што абяцаў паднесці
Ён хату слімаку.
Студзень — з казкамі снежных аблокаў,
Люты — шчодры на сіні мароз,
Сакавік — з сакатаннем і сокам
Беларускіх вясновых бяроз,
Красавік — час маланак і ліўняў,
Травень — з першым мурогам, сяўбой,
Чэрвень — з ягаднаю зарой,
Ліпень — з мёдам,
З пшаніцаю — жнівень.
У празрыстасці чыстай, крынічнай,
Лістапад — залаты лістапад,
Снежань — першы густы снегапад.
Курс профессиональной переподготовки
Воспитание детей дошкольного возраста
Курс повышения квалификации
Дистанционное обучение как современный формат преподавания
Курс повышения квалификации
Деятельность классного руководителя по реализации программы воспитания в образовательной организации
- Все материалы
- Статьи
- Научные работы
- Видеоуроки
- Презентации
- Конспекты
- Тесты
- Рабочие программы
- Другие методич. материалы
- Ершова Александра ОлеговнаНаписать 3357 16.11.2017
Номер материала: ДБ-870751
- Дошкольное образование
- Дошкольники
- Другие методич. материалы
Международная дистанционная олимпиада Осень 2021
- 16.11.2017 941
- 16.11.2017 547
- 16.11.2017 247
- 16.11.2017 413
- 16.11.2017 307
- 16.11.2017 1803
- 16.11.2017 254
- 16.11.2017 552
Не нашли то что искали?
Вам будут интересны эти курсы:
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.
55 российских школ остаются на карантине по коронавирусу
Время чтения: 0 минут
Путин поручил создать 21,5 тыс. новых учебных мест в школах Дальнего Востока
Время чтения: 2 минуты
Минобрнауки внедрит в программы вузов модуль по Великой Отечественной войне
Время чтения: 1 минута
В Чувашии школьные каникулы продлятся две недели
Время чтения: 1 минута
Рособрнадзор оставил за регионами решение о дополнительных школьных каникулах
Время чтения: 1 минута
В школе в Пермском крае произошла стрельба
Время чтения: 1 минута
Подарочные сертификаты
Ответственность за разрешение любых спорных моментов, касающихся самих материалов и их содержания, берут на себя пользователи, разместившие материал на сайте. Однако администрация сайта готова оказать всяческую поддержку в решении любых вопросов, связанных с работой и содержанием сайта. Если Вы заметили, что на данном сайте незаконно используются материалы, сообщите об этом администрации сайта через форму обратной связи.
Все материалы, размещенные на сайте, созданы авторами сайта либо размещены пользователями сайта и представлены на сайте исключительно для ознакомления. Авторские права на материалы принадлежат их законным авторам. Частичное или полное копирование материалов сайта без письменного разрешения администрации сайта запрещено! Мнение администрации может не совпадать с точкой зрения авторов.